کارایی عایق‌ های ضد حریق محافظ سطوح در ساختمان سازی : اجزای پوشش ضد حریق دارای مواد پرلیت و ورمیکولیت جهت منبسط شدن است و از مواد چسباننده هیدرولیک مانند سیمان و یا گچ و یک عامل پف‌زا استفاده می‌شود. از پوشش ضد حریق پایه معدنی/ سیمانی برای حفاظت ساختمان استفاده می‌شود که ضخامتی بین ۲ تا ۵ سانتی‌متر دارد این مواد و اجزا ابتدا با ترکیب درصد مشخص با آب توسط دستگاه میکسر اختلاط می‌یابد و سپس به صورت دستی و یا با دستگاه‌های پاشش بر روی سازه قرار می‌گیرد. دمای محیطی برای اختلاط مواد ضد حریق مهم است برای مثال در فصول سرد سال باید حداقل دما بالای ۴ درجه باشد تا اختلالی در تهیه پوشش صورت نگیرد.

کارایی عایق‌ های ضد حریق محافظ سطوح در ساختمان سازی

عایق‌ های ضد حریق از پیشرفت آتش جلوگیری می‌کنند و عاملی برای کاهش آسیب به سازه‌ها در مدت‌زمان بیشتری هستند. پوشش ضد حریق بر روی ساختمان و سازه، از فروپاشی آن در اثر افزایش دما جلوگیری می‌کند، همچنین با استفاده از پوشش‌های ضد حریق پیشرفت آتش‌سوزی کندتر شده و زمان بیشتری برای رسیدن گروه‌های آتش‌نشانی و کمک‌رسانی به انسان‌ها وجود دارد. علاوه بر موارد ذکرشده، این عایق‌ها خسارت مالی به ساختمان‌ها را نیز به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد؛ بنابراین در این مرحله برای شناخت بیشتر این محافظ‌ها بهتر است. پوشش های ضد حریق وظیفه دارند تا به هنگام آتش سوزه ساختمان از سازه در برابر آتش محافظت نمایند. وقتی در یک ساختمان آتش سوزی رخ می دهد ˓ حرارت به سطح فلز می رسد  پس از بالا رفتن درجه حرارت ˓ باعث خمش فلز می گردد و در نتیجه سازه تخریب می گردد و ساختمان فرو می ریزد و ممکن است جان ساکنین نیز به خطر بیفتد اما اجرای پوشش ضد حریق موجب میگردد پس از آتش سوزی بک زمان دو الی سه ساعته فلز در برابر آتش مقاومت نماید. این زمان هم به ساکنین اجازه می دهد که ساختمان را ترک کنند و هم به مامورین سازمان آتش نشانی این فرصت را می دهد تا آتش را مهار کنند و مانع از فرو پاشی سازه و ساختمان گردند ˓ در نتیجه پوشش های ضد حریق هم از لحاظ مادی و هم از لحاظ معنوی برای ساکنین یک ساختمان مفید هستند. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید. ملات ضد حریق پایه معدنی, پوشش های ضد حریق

به طور کلی پوشش‌های ضد حریق دارای دو خاصیت ضد آتش و مقاوم در برابر آتش و حرارت دارند که به دلیل وجود مواد و واکنش آنها در مواجهه با آتش است.  برخی از مواد مانند ورمیکولیت طبیعتاً در برابر آتش مقاومت دارد و این مقاومت به دلیل تحمل حرارت بالای آن و عدم رسانایی گرمایی آنها است. در واقع این مواد ضد حریق به دلیل داشتن خاصیت دیرگدازی مانند انواع مواد معدنی، دیر دچار حریق می‌شوند و باعث به تعویق افتادن زمان تخریب سازه‌ها می‌شوند. از طرف دیگر برخی از دیگر مواد مانند رنگ‌های ضد حریق که عموماً از کانی‌های رسی تشکیل شده‌اند در هنگام مواجهه با آتش افزایش حجم می‌دهند که به دلیل جذب آب در کانی‌های رسی (سیلیکات سدیم) موجود در آنها بوده و در واقع این افزایش حجم و حالت فیبری آنها است که از انتقال حرارت به سازه زیرین آنها جلوگیری می‌کند.